Marchew, buraki, rzepa, cebula czy czosnek to warzywa obecne w polskiej kuchni od setek lat. Wybór rzeczywiście niewielki, biorąc pod uwagę, to co dzisiaj możemy kupić w sklepach. Nic dziwnego więc, że tłusta, oparta na mięsie staropolska kuchnia nie posmakowała przybyłej z Włoch małżonce króla Zygmunta Starego. Królowa Bona zdecydowała się sprowadzić do polski szereg specjałów z rodzimej Italii, a wśród nich nieznane wcześniej warzywa, m.in.: kalafior, pomidor, brokuły oraz seler i por. ich uprawą zajęli się włoscy ogrodnicy, którzy założyli w posiadłościach Bony wspaniałe ogrody. Nasiona udostępniono też wszystkim, co przyczyniło się do upowszechnienia nowinek. Warzywa, podobnie jak i inne nowe zwyczaje i przysmaki(w tym makaron i przyprawy) sprowadzone przez Bonę, nazywano „włoszczyzną” od miejsca ich pochodzenia. Termin ten dzisiaj jest dużo węższy i oznacza kompozycję kilku konkretnych warzyw.